...mmmm...

05 julho 2007

Bifurco de Vieiros que se Xardinan

Exercerei, pois, de anfitriona de links e páxinas que vou atopando. Internet fala tanto de si mesma como a televisión. Así vaise ganchillando unha rede enorme contra a que botamos e rebotamos coma un pale blue dot.com

E, tras esta sana ocorrencia, vexamos que raios atopou a criatura mecánica.

Nesta cidade viven estas dúas mulleres e a terceira, que as fotografou. Non as coñezo personalmente. Somentes dei con elas e co seu traballo. Noivas góticas. Consortes transilvanas. Elisabetas. Erzsébets Bathorys. E todo na Praia das Lapas, semella, xunto á Torre de Hércules. As damas de Xerión? As de Breogán?

As de Hércules?

Alégrame telas atopado a tan poucas iardas de min.

Vivifican esta cidade.

Obxecto fetiche de hoxe: unha foto de meu irmán aos 12 con luvas de boxeador

Banda sonora : Schism. Tool

Memoria para enxertos futuros: é difícil que sobreviva un xirasol nunha maceta

Marcadores: ,

posté par estibaliz... 12:08 AM

1 Comments:

ás veces, a poesía está no xeito de mudar as cousas. Como no conto que da título ao post. Como no título que fala do conto. Como no xeito de levar este recanto da blogósfera.

Add a comment